Dijbeenlift

Bij een mini dijlift (C-incisie) loopt de incisie van de lies naar de transversale bilplooi. We verwijderen de overtollige huid en het overtollige vet, in sommige gevallen tot aan de dijbeenspier. Voor zover mogelijk verwijderen we ook de huidzenuwen.

Voordat we de wond in meerdere lagen hechten, zorgen onze plastisch chirurgen in Düsseldorf ervoor dat het weefsel stevig wordt gefixeerd.

Een stevige vezellaag (fascia Scarpa) in het vetweefsel kan worden gehecht aan het periosteum op het schaambeen. Dit is zeker een van de belangrijkste stappen in het strakker maken van de dijen.

De C-incisie is zeker de kleinste vorm van dijbeencorrectie voor huidverslapping van de dij. Het gaat gepaard met onopvallende littekens.

Het verstrakkende effect is echter minder dan bij een T-lift, omdat we tijdens de operatie in Düsseldorf aanzienlijk minder huid kunnen verwijderen.

De grote dijlift wordt uitgevoerd met een T-incisie. Het voordeel hiervan is dat het aanspannende effect aanzienlijk groter is, hoewel een extra verticaal litteken moet worden geaccepteerd. De lengte van dit litteken hangt af van het huidoverschot en de acceptatie van de patiënt. Soms is een litteken van slechts 5 cm lang al voldoende om een aanzienlijke verbetering van de bevindingen te bereiken. In alle andere gevallen gelden de principes die onder ‘mini dijlift’ worden genoemd.

Dijbeencorrectie wordt vaak gecombineerd met verschillende esthetische operaties. Omdat verslapping van weefsel (meestal na gewichtsverlies) niet alleen de dijen beïnvloedt, maar ook de buik en andere delen van het lichaam, vragen patiënten vaak om nog meer verstrakkingsoperaties in één sessie.

De combinatie met een buikwandcorrectie komt vaak voor. De wens om een dijlift te combineren met een bovenarm- of borstlift is ook niet ongewoon. In het geval van een bodylift, die geschikt is voor aanzienlijk huidoverschot als er veel gewicht is afgenomen, maakt de dijlift tot op zekere hoogte deel uit van de operatie.

De operatie moet gepland worden met minstens een overnachting in het ziekenhuis.

Verenigingen:

Verbanden met antibiotica-houdende of antiseptische zalven (d.w.z. zalven die bacteriën doden) hebben de voorkeur na een dijlift vanwege de nabijheid van het genitale en anale gebied. We vervangen deze verbanden regelmatig tijdens de eerste fase van wondgenezing. We besproeien de hechtingen ook met een desinfecterende spray tijdens het verwisselen van het verband.

Draad:

De steken blijven het beste 2-3 weken zitten, de hoeknaden iets langer indien nodig.

Zwelling en blauwe plekken:

In de eerste dagen/weken zijn zwelling en lichte bloeduitstortingen (ook aan de zijkanten) van de huid normaal.

Bewegingsbeperking:

Alle bewegingen die kunnen leiden tot instabiliteit van de hechting en het litteken moeten worden beperkt na de dijlift, vooral in de eerste 2 tot 3 weken. Bewegingen in het heupgewricht en in het bijzonder het spreiden en draaien van de benen zijn ongunstig voor het genezingsproces. Zitten is ook zeer ongunstig voor het deel van de hechting dat in de horizontale bilplooi ligt. De voorkeur moet uitgaan naar een liggende positie, vooral in de eerste dagen.

Klachtenhoeken:

Bij een T-vormige dijlift is het probleemgebied het punt waar de incisies elkaar kruisen. Hier is de spanning het grootst en de bloedcirculatie het slechtst. Als gevolg hiervan kan de wond hier soms iets scheuren. Afhankelijk van de bevindingen kan dit de wondgenezing vertragen. Een breder litteken dat hierdoor ontstaat, kan worden versmald als onderdeel van een kleine littekencorrectie (op zijn vroegst 6 maanden na de dijlift), meestal onder plaatselijke verdoving.

Vooral met het oog op dit probleem is het belangrijk om heupbewegingen te minimaliseren, vooral bij het corrigeren van het bovenbeen met een T-incisie.