Oorverkleining

Afbeeldingen: Dit zijn geen voor en na foto’s, maar afbeeldingen van de incisie (links het te verwijderen gebied) en de littekens (rechts) voor verschillende methoden van oorverkleining.

• 1,2, Tegenwoordig wordt de wigincisie meer gebruikt voor het verwijderen van tumoren uit het oor dan voor esthetische oorverkleining.
• 3.4, methode volgens Eisenklam
• 5,6, oorverkleining volgens Meyer en Sieber

Oorverkleining (of oorschelpverkleining, oorverkleining) kan worden gebruikt om te grote oren te corrigeren. De medische term voor grote oren is macrotia. De overgangen zijn vloeiend, de relatieve grootte hangt af van de lichaamsgrootte en de grootte van het hoofd. De approximatieve normale waarde van de axiale lengte ligt tussen 58 en 62 mm voor vrouwen en tussen 62 en 66 mm voor mannen. De indicatie voor oorverkleining is meestal gebaseerd op het psychologische lijden van de getroffenen, dat vaak verergerd wordt door grappen en plagerijen.

Wat is de procedure voor oorverkleining?

Een oorverkleining kan poliklinisch worden uitgevoerd onder plaatselijke verdoving, eventueel met een extra roesje. Een algehele narcose wordt aanbevolen voor angstige volwassenen of kinderen. Voor de ingreep moeten het haar en de oren grondig gewassen worden om het kiempercentage preoperatief te verminderen. Na de oorverkleining wordt slechts gedurende 2-3 dagen een groter katoenen verband aangebracht. Daarna is een kleiner verband met een loszittende hoofdband meestal voldoende.

Hoe wordt een oorverkleining bij macrotia uitgevoerd?

Di Martino beschreef voor het eerst een methode voor oorverkleining in 1856. Het was een techniek met wigvormige sneden, vergelijkbaar met die op de 1e en 2e foto hierboven. Vele andere beschrijvingen volgden. Tegenwoordig worden er verschillende technieken gebruikt die gepaard gaan met goed verborgen, zeer onopvallende littekens (de littekens zijn te zien op de foto’s hierboven).

De planning van de operatie omvat eerst een zorgvuldig onderzoek van de oren. De keuze van de operatietechniek hangt af van de gebieden die gecorrigeerd moeten worden. Het kan ook zinvol zijn om een oorverkleining te combineren met een oorpin en/of oorlelcorrectie. Dergelijke combinatieoperaties kosten iets meer dan de afzonderlijke ingrepen.

Het principe van de operatie is het verwijderen van overtollige huid en kraakbeen om een natuurlijk ogend oor te creëren. Een nauwkeurige hechttechniek is cruciaal voor een resultaat met onopvallende littekens en een pinna zonder trapjes. Voldoende medewerking van de patiënt mag echter niet worden onderschat om trekkrachten op de fijne hechtingen na de oorverkleining te voorkomen.