Liposuctie van de buik en schaamheuvel wordt door veel vrouwen en mannen gewenst.
Vooral bij slanke mensen kan een vergrote buik veel leed veroorzaken, vooral bij een verder normaal figuur. In het gebied van de buik moeten onze plastisch chirurgen onderscheid maken of het vet zich tussen de huid en de spieren of tussen de darmlussen bevindt.
Inwendig buikvet is niet toegankelijk voor liposuctie en kan alleen worden verminderd door af te vallen. Dit is vaak het geval bij mannen.
Bij vrouwen is het vet meestal oppervlakkig en kan daarom gemakkelijk worden weggezogen. De vetkussentjes in het gebied van het schaambeen veroorzaken ook geen problemen tijdens deze procedure.
Liposuctie van de buik en schaamheuvel is een van de standaardgebieden voor deze procedure.
De buik is een van de gebieden die zeer goed reageren op liposuctie. Hier is de verdeling in een oppervlakkige en diepe laag vetweefsel bijzonder duidelijk en moet er tijdens de procedure rekening mee worden gehouden.
Een overmatig vooruitstekend schaambeen kan ook worden verminderd door liposuctie. Dit heeft alleen zin als er geen overmatig huidoverschot is. Anders moet er ook een verstrakking worden uitgevoerd.
Liposuctie van de schaamstreek wordt vaak gecombineerd met andere ingrepen voor intieme chirurgie, zoals een schaamlipverkleining of als onderdeel van een mommy makeover. mommy makeover na zwangerschappen met een vaginale verstrakking.
In het geval van buikhuidverslapping kan huidkrimp na liposuctie slechts in beperkte mate plaatsvinden. In dit geval moet de mogelijkheid van een buikwandcorrectie (in één of twee fasen) worden overwogen.
Vooral na een zwangerschap lopen de twee rechte buikspieren in het midden soms sterk uit elkaar. Dit staat in de geneeskunde bekend als rectus diastase en resulteert in een potbuik.
Soms is niet de vetophoping op de buik het grootste probleem, maar de rectus diastase. Liposuctie zal in dergelijke gevallen zeker niet succesvol zijn. De potbuik kan alleen worden gecorrigeerd door middel van een buikwandcorrectie met inwendige hechtingen (inwendig korset).
De typische dikke buik (ook wel bierbuik genoemd) bij mannen heeft een bijzonder kenmerk. Het is niet zozeer het vetweefsel tussen de huid en de spieren dat verantwoordelijk is voor de soms enorme omvang van de buikomtrek, maar eerder een ophoping van vet in de buikholte tussen de darmlussen. Liposuctie van dit inwendige vet is niet mogelijk.
Een bijzonder kenmerk van liposuctie op de buik is het feit dat er gaten in de buikwand kunnen zitten. Dit geldt vooral voor vrouwen na een zwangerschap en voor mensen met veel overgewicht.
Zulke gaten in de buikwand kunnen verschijnen als een navelbreuk of als een zogenaamde rectus diastase. Onervaren plastisch chirurgen lopen een verhoogd risico op letsel aan organen als de zwakke plekken in de buikwand niet worden herkend en het werk onvoorzichtig wordt uitgevoerd.
Hoe wordt liposuctie van de buik en het schaambeen achteraf behandeld?
Zoals bij alle liposuctieprocedures zijn compressietherapie en een bepaalde hoeveelheid rust gedurende ongeveer 6 weken belangrijk voor de correctie van de buik en het schaambeen. Er moet een compressiebroek worden gedragen die geen plooien veroorzaakt in de behandelde gebieden.
Pijnstillers en decongestiva zijn vooral nuttig in de eerste week. Als de prikplaatsen worden gehecht, kunnen de hechtingen meestal na ongeveer 1 week worden verwijderd.
Afhankelijk van de omvang van de liposuctie moeten sporten die leiden tot beweging en belasting en bewegingen op de buik en het schaambeen gedurende ongeveer 6 weken worden vermeden.
